Als je me nu zou vragen wat ik anders zou doen als ik terug zou kunnen?
“Dan zou ik zeggen dat ik wat vaker liever voor mezelf zou zijn”.
Mijn verhaal
Mijn naam is Susanne de Haan, gecertificeerd NOBCO coach, moeder, vrouw, partner, vriendin, spontaan, muzikaal en creatief. Met kernwaarde als verbinding en vrijheid sta ik klaar om jou te ondersteunen op jouw reis.
Een aantal jaar geleden, brak mijn lichaam in tweeën, ik kon geen kant meer op, maar ik ging door, door omdat ‘t zo hoorde, omdat iedereen dat van mij verwachtte, dacht ik. Het was precies dat moment dat kleine bruintje beer “Gunner” in ons leven verscheen. Ruim een half jaar na de komst van Gunner lag ik onder ‘t mes vanwege een fikse hernia. Alles wat zo gewoon was, werd mij afgenomen. Door de pijn kon ik niet staan of zitten, niet meer op de motor stappen, niet meer zingen in de band, mijn kinderen optillen en na verloop van tijd kon ik ook niet meer met Gunner wandelen. Het werd wat stil rond en in mij. Wat het mij leerde, was dat ik weer terug moest naar de basis. Terug naar mijzelf, naar wie ik was. Het was Gunner die mij als eerste een aantal inzichten gaf.
Omdat ik niet zelf met hem kon wandelen, kreeg ik hulp anderen. Ik ervaarde dat Gunner bij elk van hen iets anders liet zien. Het bracht gespreksstof op gang. Ik stelde vragen, zo werden korte wandelingen eindeloze verhalen en ik voelde me ondanks de intense pijn, een gezegend mens. Het kwartje, dan wel de kwartjes begonnen bij mij te vallen, het was mijn eerste ervaring met het spiegelen, zoals we dat in de praktijk ook wel noemen. Gunner gaf me regelmatig terug, wat ik zelf eigenlijk niet wilde accepteren, maar er wel aan moest geloven, wilde ik hier anders uitkomen. De tijd die daarop volgde, was er een van acceptatie, voor mezelf leren kiezen, grenzen stellen, vallen, veel vallen en weer opstaan. Ik kwam in aanraking met de opleiding energetisch en systemisch coachen. Die ik, november 2019 met vlag en wimpel heb afgerond en een mooie aanvulling is op al mijn andere opleidingen en ervaringen, als psychologie, narratieve counseling, SPH en diverse trajecten die ik gevolgd heb. Door mijn eigen ervaringen met Gunner leerde ik rust en zelfliefde toe te laten, de basis voor de keuzes die ik daarna kon maken en dat werd het begin van een bijzondere reis, “de reis van mijn hart”. Helaas hebben we Gunner deze zomer moeten laten gaan. Door een ontsteking aan zijn hartklep. Het was een vreselijk moeilijke periode en dat is het nog steeds. Ik mis hem elke dag. De leegte die het achterlaat. Omdat ik al een aantal maanden bezig was met breathwork voelde ik dat ik een transformatie onderging, nog meer loslaten, nog meer voor mezelf kiezen en nog meer richting de verbonden adem. Het leek het alsof hij wilde zeggen, ga lieve Susanne, volg je hart. Je mag mij loslaten., je hebt mij niet meer nodig.
Ik zal hem nooit loslaten in die zin, ik kan hem niet loslaten, omdat hij een onderdeel is van een heleboel mooie wijze lessen. Door hem ben ik van weg verandert, door hem leerde ik voor mezelf kiezen, leiderschap te tonen en door hem kies ik nu voor een ander pad. Met Gunner in mijn hart, mijn droom in mijn ziel bewandel ik mijn levensweg. Ik zal je nooit vergeten, lief vriendje. Nooit.
