Blog

Lieve Gunner, ik schrijf deze brief aan jou, omdat ik je vreselijk mis. Vandaag vieren we jouw 7e verjaardag en het is zo intens verdrietig, dat jij er zelf niet bij bent. De leegte die je hebt achtergelaten in huis is niet te bevatten ….zo pijnlijk. Elke dag denk ik terug aan de momenten die…

Gisteren was een dag met een zwarte rand. Wat een verbetering had moeten worden werd een vreselijk zware en moeilijke beslissing, namelijk om ons maatje te laten gaan. Na een lijdensweg van een aantal weken, waarin we van de ene ellende in het ander kwamen, konden we nog maar een ding doen en dat was…

Het mooie van een hond is dat je altijd naar buiten mag. Misschien moet je wel. Ik hou niet zo van het woord ‘moeten’, maar het is zeker een noodzaak. Zowel voor de hond als voor de mens! Elke keer als ik met Gunner naar buiten ga, ervaar ik een enorme rust, ongeacht het weer….

Hai lieve lezers,  het werd weer tijd om iets te schrijven in een blog en terwijl ik nadacht over verschillende onderwerpen was er eentje die me raakte. Overal om mee heen is het zichtbaar. De kleuren, de vallende bladeren, de hopen bladeren in verschillende tinten bruin, rood, grijs, geel op het schoolplein. De regen en…

Woensdag 2 augustus is het als ik voor het eerst mijn laptop open in La peyrouliere een plek in het zuiden van Frankrijk, in the middle of nowhere. Ten afgunste van mijn oudste dochter die haar dagen binnen slijt omdat daar enkel wifi is. Welkom in het leven van een puber! Dussss adem in, adem…

Hierboven zie je een ijsberg. Deze ijsberg ook wel bekend als de ijberg van mcclelland. De ijsberg wordt ook wel eens als metafoor gebruikt als we naar mensen kijken. Dat wat je ziet, de top ligt boven de oppervlak en alles wat je niet ziet en wat onder ons gedrag ligt, ligt onder het oppervlak….

Voor de gene die mij nog niet zo goed kennen, is het misschien leuk om te weten dat ik gek ben op muziek! Tja wat is daar nu bijzonder aan zou je misschien zeggen? Nou heel bijzonder is het natuurlijk niet, maar wat ik zo leuk vind aan muziek is om het zelf te schrijven…

Over het algemeen genomen ben ik vrij positief ingesteld. Vanuit eerdere systemen, heb ik altijd meegekregen, niet lullen maar poetsen. Daaruit is een mentaliteit ontstaan van zaken op- en aanpakken. Niets mis mee, totdat je keer op keer, over je eigen grenzen gaat, om aardig gevonden te worden, om erbij te horen, om mensen ruimte…

We liepen samen, ze had een knoop in haar maag vertelde ze. Wat het was kon ze me niet vertellen. Of ze er bij kon blijven, was nogal lastig, want wat zou er komen? Plots stond ze stil. Het was niet de eerste keer, dat ze zo abrupt uit haar overpeinzingen werd gehaald. Alsof er…